Kendime Yolculuk

     Benliğimden içeri hergün yeni bir kapı açılıyor , nitekim tüm kapılar yine aynı avluya bağımlı...Bu avluya onca sene ne sığdırdığımı  , neleri ekleyip, neleri sonsuza kadar çıkarttığımı görebilmek için hayatımın çeşitli dönemlerinde yaptığım bilançoların herbirinde farklı toplamlar çıkıyor. Yıldan yıla  , mutlu olmanın ,gerektiğinde vazgeçebilmenin, uğrunda savaşmanın ve hayata farklı dallarından tutunmanın kendimce bilinmeyen formüllerini keşfediyorum.Genişliyorum..
 
   
   
   
   
   
   

BEN BÖYLEYİM

     Çok kez kırıldığım , değer verdikçe tekrar kırıldığım , sonra da kırıkların düzelmesini sabırla beklediğim bir  dünyam var benim . Tepkimi susarak ortaya koyarım. Susarım , sadece susarım. Çoğu insan susmayı tepki olarak algılamaz bile . Bu iyi bir özellik mi derseniz , ben henüz bir yararını gördüğümü söyleyemem  :)
    Bazen  kimse neye ve niye kızdığımı , üzüldüğümü anlamaz . Beklerim ...Beklerim ... Yine beklerim... Çünkü karşımdakinin insan olduğunu , bir kalbe hatta bir beyine sahip olduğunu en başta hesaba katarım , üstün tutarım... Gün gelir alttan alır , çuvaldızı kendime batırırım .
    Zamanı gelince de yokolur  giderim , ben böyleyim ...
   

AŞK- I MİSAL

  

    Yeşil  fasülye gibi olsun mesela... Zeytinyağlısı,  haşlaması , yoğurtlusu , kavurması , bulgurlusu, kıymalısı ... Yanına her şey yakışsın  , tadına  doyum olmasın . Düdüklü tencereye koyduğunda ölçüsü kaçmadan ocaktan almalı , yoksa eriyip gider öyle kalakalırsın ... Kılçıklarına da dikkat etmek lazım . Her fasülyede kılçık vardır fakat bazısı ince ve ağıza gelmezken bazısı da  yemeğe gölge düşürmek için sürdürür varlığını  ...
 
    Asıl  tadına incecik dallarından kendi ellerinle  toplayıp , kilo ile değil gramla pişirdiğin zaman varmalısın...
   
    Ve  haftanın yedi gününde yiyebilmelisin ; bıkmadan , sıkılmadan , her defasında aynı iştahla ...
                                                                                                                       
                                                                                                                         Burcu Yücel

     
 

   

      DAMLALARIN SESİ

O sessizlikte duyulan , sadece damlaların sesiydi . 
Bir nefes kadar yakın , bir o kadar da ırak...
Elimi uzatsam yetişebilir miyim acaba onlara ?
Sanki benden kaçıyorlar , ben onları kovalarmışçasına ...  
                        
                                                           Burcu Yücel

               ( En azından bir beş sene önce ,yağmurlu günlerden birinde ...)

Yarınları Bugüne Dönüştürebilmek

     Kim bilir ,  yapmayı düşünüp  çeşitli sebepler (Kendimizce çok önemli saydığımız) doğrultusunda fırsat ayıramadığımız veya sadece üşengeçliğimizin esiri olduğumuz için ertelediğimiz o kadar çok şey var ki. Gidilecek yer , görülecek akraba ,tutulacak  söz , bakılacak göz , oynanacak oyun , okunacak kitap ve daha neler neler ...Bu gece gözümüzü kapatıp belki  bir daha hiç açamama ihtimalini hesaba katmayarak  ertelediğimiz yüzlerce şeyi ,  yerli yerinde olduğunu biliyorken gerçekleştirin . Sevdiğimizi söylemeyi ,hissettirmeyi, sizin için önem arzeden birine  iyi ki varsın diyebilmeyi, annemizi doyasıya öpmeyi , babamızla karşılıklı kahve içmeyi , yeri geldiğinde çocukla çocuk olabilmeyi ,hiç yoktan sebeplerden ağlamayı , kilo almama uğruna aklınızda kalan pastaları yemeyi :D , Çocuğunuzun başını okşamayı , balık tutmayı , yeri geldiğinde kafayı bulup hatıraları anımsamayı ...Her neyse...
      Hayatı YARINA ertelemeyelim bence :)

BU HERKESİN KENDİ HAYATI FAKAT...

     Görüyorum ki günün her anında , sokakta , köşe başlarında , kafelerde, evde, arabada.. nefes aldığımız daha doğrusu  almaya çalıştığımız heryerde, ölüme bir adım daha yaklaşmak için çaba sarfeden insanlar var. Kim bunlar ? Bir üfürük dumana dertlerini , sevinçlerini , ayrılık acılarını , gol sevincini... sığdırmaya çalışan insanlar.
     Evet sigara içmeyen bir kimse bu hissiyatı tam olarak anlamayabilir fakat bunu denemek istemediği için anlamayanlar da ciddi çoğunluğa sahip.Çevre , arkadaşlar veya çeşitli yaşam şartlarının bu konuda  kilit rol oynadığını yabana atmayalım.Ama bu bir bahane olmamalı diye düşünüyorum. Herkes bir akla ve iradeye sahip ve bu iradeyi kuvvetlendirmek yine sizlerin elinde.
    İnanın şuan sizin kaybetmeye dünden razı olduğunuz SAĞLIĞINIZI milyarlarca dolar vermeye razı olup kazanamayanların sayısı tahmin edemeyeceğiniz kadar fazla ! Şimdi ölüme bir adım daha yaklaşmak istiyorsanız buyrun bitiş çizgisine koşarak ulaşın!!!  
 (BURCU YÜCEL)